خورشید خانوم

 خورشید خانوم آفتاب کن
 شبو اسیر خواب کن
 مجمر نور رو وردار
 یخ زمینو آب کن
 گلای باغچه خوابن
ماهی ها پیر و خسته
 قناری های عاشق
 بال صداشون بسته
 فواره های خاکی
 تن نمی دن به پرواز
 شمع و گل و پروانه
 جا نمی شن تو آواز
 مرواری های نور رو
 بپاش تو دامن خواب
 ما رو ببر به جشن
 گندم و نور و آفتاب
 سوار اسب نور شو
 زمینو اندازه کن
 دستمال آبی وردار
 قلبامونو تازه کن
 خورشید تن طلایی
 زمین برات هلا که
نگو : طلا که پاکه
 چه منتش به خاکه
 زمین که عاشق توست
 حیفه تو شب بمیره
 حیفه سراغتو از
 ستاره ها بگیره
 خورشید خانوم آفتاب کن